Seçilmiş, atanmış

KÜLTÜR mirasımız arasında en başlarda yer alan İstanbul’daki tarihi yarımada üzerinde belediyenin yetkileri artırıldı.
‘Seçilmiş’ belediyenin imar ve inşaat yetkileri artırılırken, ‘atanmış’ Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu’nun yetkileri epey daraltıldı.
Bu iyi mi, kötü mü?
Herhangi bir konuda ‘atanmışlar’ mı, ‘seçilmişler’ mi son sözü söylemeli?
Yanlış, bu soruyla başlıyor. Çünkü seçilmişlerin de atanmışların da yetki alanları demokrasilerde farklıdır.
Biri diğerinin yetkisine müdahale etmemelidir.
KARARIN İÇERİĞİ
İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi’nde AK Partililerin oylarıyla kabul edilen karara göre, tarihi yarımadadaki 10 bin “tescilli” eser Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu’nun yetkisinde olmaya devam edecek.
Bunun dışındaki 50 bin “tescilsiz” yapı belediyenin imar yetkisine geçiyor.
Tarihi eserlere “komşu” niteliğindeki parseller buna dahil!
Fatih Belediye Başkanı Mustafa Demir yol, meydan ve yeşil alanların altında çok katlı yeraltı otoparkları yapmaktan, elektrik kablolarını yeraltına almaktan bahsediyor.
Bunlara itiraz edilemez fakat İstanbul’un ne hâle geldiği de bellidir.
Birçok tarihi eser, çevresine belediyelerin onayıyla apartmanlar ve AVM’ler dikildiği için gözden kayboldu.
SULTANAHMET ÖRNEĞİ
En vahimi, tamamen koruma altında bulunan tarihi yarımadadaki Sultanahmet Camisi’nin siluetini bozan üç gökdelenin Zeytinburnu’nda inşa edilmiş olmasıdır.
Üstelik İstanbul 4. İdare Mahkemesi’nin 2002’deki iptal kararına rağmen ve Zeytinburnu Belediyesi’nin kararıyla!
Kısa sürede oy getiren istihdamı sağladığı için inşaat sektörünü iktidar sürekli teşvik ediyor. İmar planlarını değiştirerek, imar alanlarını olabildiğince genişleterek...
Sanayici Rahmi Koç, “Yatırımlar taşa toprağa gitti” demişti, değil mi?
Ali Babacan da şu uyarıyı yapmıştı: