Meclis önemli mi?

MECLİS ya da Parlamento’da her kafadan bir ses çıkmıyor mu?
Bazen kavga etmiyorlar mı? Milletvekillerinin hepsi uzmanlık bilgilerine sahip mi? Yüksek tahsilli olmayanlar bile yok mu?

Dahası Prof. Burhan Kuzu, Meclis’te parmakların nasıl kalktığını Ahmet Hakan’a şöyle anlatmadı mı?

“Milletvekilleri ne yapıyor? Grup başkan vekillerine bakıyor. Sürü psikolojisi. Grup başkan vekili parmağını kaldırıyorsa kaldırıyor, indiriyorsa indiriyor.” (4.2.2015)

Kuzu böyle dese de ben muhterem milletvekillerimiz için “sürü psikolojisi” kavramını kullanmam ama hür iradeleriyle hareket ettiklerini göstermenin onların görevi olduğunu söylemekten de kendimi alamam.

KİM DEĞİL, NASIL?
Parlamento yerine “bir kişi”yi seçelim, geniş yetkiler verelim. Hatta kendisi millet tarafından seçileceğine göre, partisinin milletvekillerini de kendisi belirlesin.

Bu fikrin kökleri filozof Eflatun’un “filozoflar cumhuriyeti”ne kadar gider. Ortaçağda krallar, hükümdarlar, halifeler böyle düşünüldü. O çağlarda seçim ve parlamento düşünülemezdi zaten.

Modern çağdaki otoriter ve totaliter ideolojiler de böyle düşündü, fakat iflas etti.

Liberal filozof Karl Popper “Açık Toplum ve Düşmanları” adlı eserinde Eflatun’dan başlayarak bu otoriter düşünceleri eleştirdi. Ülke yönetimi söz konusu olunca “Kim?” diye değil, “Nasıl?” diye düşünmek gerektiğini anlattı.

Peki, nasıl?.. Parlamento ile odağında parlamento bulunan bir sistemle...

AB Bakanı Ömer Çelik’in deyişiyle “parlamentonun özne olacağı bir sistem” kısacası. (30.1.2015)