‘Bir şey olmaz!’

ADANA Aladağ'da meydana gelen yurt yangınında 11 kız çocuğu 1 eğitmen 12 kişi diri diri yanarak can verdi.
Bu kaçıncı diye sormak gerekmez mi?

1 Ağustos 2008’de Konya Taşkent’te yine özel bir kız yurdunda meydana gelen gaz patlamasında 17 öğrenci, 1 eğitmen can vermişti.

1 Aralık 2015’te Diyarbakır Kulp’da, gece üşüyen çocukların yaktığı soba devrilmiş, 6 çocuk diri diri yanarak hayata veda etmişlerdi.

İNŞAATTAN YÖNETİME

Bunlar devletin ve profesyonel şirketlerin değil, dini cemaatler gibi yerel derneklerin kurduğu ve yoksul çocukların barındığı yurtlar. Kulp’taki yurt, İlçe Müftülüğünün Kuran Kursu yurduydu.

Cemaatler, dernekler, Milli Eğitim denetiminde elbette yurt yapabilirler. Sorun, bu yurtların profesyonelce işletilmemiş ve yeterince denetlenmemiş olmasıdır.

“Hayır” ve “sosyal yardım” çok güzel bir duygudur fakat kurallara uygun, profesyonel ve rasyonel işletmecilik bambaşka bir alandır.

Parasal sebeplerle yurtların inşaatında ve yönetiminde teknik yetersizlikler olması da riskleri artırıyor.

İş Güvenliği Uzmanı Doç. Dr. Hacer Kayhan’a göre yurt inşaatında yanıcı olmayan malzeme kullanılmalıydı, halbuki ahşap ve strafor çok yaygın kullanılmıştı mesela.

Yangın merdivenlerine çıkan kapılar kilitli miydi değil miydi? Kapılar açıksa hatta oradaki tül perde yanmamışsa, binayı saran yangın o tül perdeyi niye yakmamış?

Canını kurtarmak için pencerelerden kendini atan kızlar niye yangın merdivenine koşmamışlar?! Niye inşaat ruhsatı olmayan bina için yurt ruhsatı verilmiş?!. Böyle çok soru var.

İNSAN FAKTÖRÜ