Uzun Mehmed'in hatırasına Zonguldak'a düşülen iz

Sevgili dostlar; sizinle bu haftaki buluşmamızın konu başlığını taa 28 Mayıs Cuma günü belirlemiştim. Nitekim 28 Mayıs Cuma günü yapımı tamamlanmış olan İstanbul Taksim Camii, daha önce sizinle paylaştığımız gibi Cuma namazı ile birlikte bizzat sayın Cumhurbaşkanımız tarafından ibadete açılmıştı.

Orada sayın Cumhurbaşkanımız yapmış olduğu konuşmada; bir hafta sonra da, Zonguldak’da maden kömürünün varlığını tespit eden Uzun Mehmed’in hatırasına yapımı tamamlanan Uzun Mehmed Camii’nin açılışını yapacaklarını ifade etmişti.

İşte bu beyan üzerine, aslen Zonguldak Devrek, Dirgine’li, bir zamanların İstanbul İmam- Hatip Okulu’nun Münazara ekibi ve Talebe Başkanı olan sayın Hayrettin Şallı, Ankara’dan beni arayarak bir teklifte bulundu. Sayın Şallı’nın teklifi şu idi;

“ Biz İmam-Hatip’liyiz. Bizden mezun, bizim oturduğumuz sıralarda oturmuş, karakter hamuru mübarek o teknede Mahmut Bayram’lar, Hüseyin Karagözoğulları, Bekir Topaloğulları tarafından yoğrulmuş, döneminin münazara ekibi başkanı olarak ruh ve manadaki kemalini sübuta erdirmiş bir kardeşimiz Cumhurbaşkanı sıfatıyla bağımsızlığımızın sembolü, o kutsal sedanın yaygınlaşıp vatan toprağıyla bütünleşmesi, aziz milletimizin ruh ve mana bütünlüğünün kemale ermesi yolunda haftaya Zonguldak’da bir Camiin açılışını yapacaksa, bize düşen orada O’nun yanında bulunmak ve onun yanında olduğumuzu fiilen ortaya koymaktır. Ben hafta başında İstanbul’a geliyorum, Cuma günü sabah namazı ile yola çıkıyoruz, Sakarya’dan Beyfendi’nin sınıf arkadaşı İlyas Serenli’yi alıp Cuma namazında Uzun Mehmed Camii’de olacak şekilde Zonguldak’a geçiyoruz.”

Elbetteki cevabımız “Evet, başüstüne” olacaktır. İşte bu cevapla birlikte bu haftaki yazımızın başlığını da belirlemiştim. Nitekim 4 Haziran Cuma günü saat 05.45 civarı İstanbul-Bağlarbaşı’ndan Zonguldak’a doğru sayın Şallı ile birlikte hareket edip Sakarya’dan İlyas Serenli’yi alarak devam ettik yolumuza.

İlk durağımız “Dost Mekanı” Düzce-Boğaziçi, Yeşil vadi tesisleri olmuştu. Birazcık da olsa gözlerimizi dinlendirip, demli çay ile zindeliğin zirvesine erişince tekrar revan olduk yola…