Dost kötü gün için vardır!

Hayat sürprizlerle doludur. Kime, ne zaman ve nasıl güleceği ya da küseceği belli değildir. Hayat herkese yaptığını doğal olarak bize de yaptı. Bir Cuma günü emri hak vaki oldu ve muhterem eşimi böyle bir günde toprağa verdik.

                Tarifsiz acılar içinde olduğumuz o günde yanımızda olan acımızı paylaşan herkese sonsuz teşekkürler. Bu haleti ruhiye içinde ülkenin can yakıcı sorunlarını hiç olmazsa bugünkü yazıda bir kenara koyuyorum.

                Esas olan yaşamak ve yaşatmaktır!

                Ölüm; sınıf, ırk, cinsiyet, ideoloji, siyaset, etnisite, inanç farkı gözetmeksizin bütün insanları eşitleyen ilahi bir gerçekliktir. Ölüm zaman endeksli bir vakıadır. Zaman ise bu bağlamda en sert ve katı elementtir. Ölümlü dünyanın ölümsüz evlatları yoktur.

                Doğrudur. Ölüm hayatın gerçeğidir ama esas olan yaşamak ve yaşatmaktır. Yaşamak gerçeğe ve dünyaya evet demenin bir başka yoludur. Maliyeti ne olursa olsun yaşama sırt dönmemek, yenilgiyi zafere çevirmenin ilk basamağıdır. Zira her yenilgi ölüm kokar.

                Katıların eridiği, değerlerin buharlaştığı ölümlü bir dünyada dostluk her şeyin üzerinde olmalıdır. İnsanlar tarihe, coğrafyaya, fikre, ideolojiye dost oldukları kadar ölüme de dost olmalılar.