Superpoze…

Gazze krizini ele alan üç yöntem izliyorsunuz basın-yayın organlarında…

Birincisi, olayın teknik/askeri/istihbarî boyutudur. Taze olaylarda, “ne olduğunu ve akla yatmayan” merakları gidermek için ağırlıklı olarak bu eksende durur medya…

Örnek verelim; ‘MOSSAD bu istihbarat zaafını nasıl gösterdi, bilerek mi’, gibi…

‘Gel-geli’ yüksektir, en çok neyin izleneceği üzerinden yapılır tartışmalar. Bu da birbirini besleyen fasit bir dairenin içinde koşmaya benzer zamanla…

İkinci bölüm/yöntem, olayın ilişik ülkeler üzerinden tartışılmaya başlanmasıdır. Sıkça ilk başlıkla iç-içe geçer. Kimi zaman teknik, kimi zaman politik boyutu vardır. Bu yüzden üçüncü maddeyle de sıkça karıştırılır. Gazze olayında bu ülkelerin sayısı çok olduğu için, tekrara düşmek umursanmadan günlerce sürdürülebilir…

Örnek verelim; ‘Mısır’ın Filistin’den kaçan insanları kabul edip etmeyeceği; iç sorunları olduğu, bir yandan da bölgenin boşaltılmasının İsrail’e hizmet edeceğini düşüneceği’ gibi…