Kültürel hegemonyanın sonu mu?

Muhtemelen Türkiye şu anda Maliye Bakanı Berat Albayrak’ın istifası ile yatıyor, istifası ile kalkıyor durumda. Bütün yazılı, görsel ve sosyal medya bu konu üzerinde yazıyor çiziyor. Sanırım daha bir zaman bu istifa konusu konuşulacak, yazılacak, çizilecek.

Ben ise bugünkü yazımda bütün beklentilerin uzağında kalarak bu konuyla ilgili bir şey yazıp çizmeyeceğim. Benim gündemim, daha doğrusu beni heyecanlandıran gelişme bütün bunların çok dışında.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, birkaç yıl önce yaptığı bir konuşmada “Sosyal ve kültürel iktidarımız konusunda sıkıntılarımız var.” diyerek şunları dile getirmişti: "Siyasi olarak iktidar olmak başka bir şeydir. Sosyal ve kültürel iktidar ise başka bir şeydir. Biz 14 yıldır kesintisiz iktidarız. Ama hâlâ sosyal ve kültürel iktidarımız konusunda sıkıntılarımız var!"

Elbette devletin en tepesindeki ismin bu tespitte bulunması önemli. Bu demektir ki tespit varsa çözüm çalışmaları da olacaktı.

Nitekim Cumhurbaşkanı Erdoğan, geçtiğimiz günlerde İbn Haldun Üniversitesi Külliyesi açılış töreninde yaptığı konuşmada, eğitim ve öğretimde istenilen ilerlemeyi sağlayamadıklarını söyleyerek, “Gerçek iktidarın fikri iktidar olduğunu gayet iyi biliyoruz. Genç bir nüfusa sahibiz ama medeniyet tasavvurumuzu hayata geçiremiyoruz. Fikri iktidarımızı hâlâ tesis edemediğimiz kanaatindeyim. Fikri iktidarı siyasi kadrolar değil, ilim, sanat ve hikmet insanları inşa eder. Siyasi kadrolar ancak onlara ihtiyaçları olan zemini sağlar. Dolayısıyla, bu konudaki sorumluluğun bir kısmı bize aitse, önemli bir kısmı da ilim ve fikir adamlarımıza aittir” demişti.

Bu konuşmanın ardından kültürel hegemonyayı sonlandıracak gelişmelerin beklentisi içerisinde oldum hep. Bu yönde yapıldığını bildiğim çalışmaların ise ete kemiğe bürünür hale gelmesini dört gözle bekledim.