Yoksa Batı'nın demokrasi prensibi mi bir tiyatro?

Ülkesine düşman, kendisine hayran ve amaçları için sınır tanımayan bir kötülük abidesi Türkiye’ye ağır bir darbe indirmeyi amaçladı. Amacına ulaşamadı ve hesabı ayaklarına dolandı. Dolandı ama geride büyük acılar ve unutulması zor bir tatsız hatıra kaldı. Türkiye, darbeye teşebbüs edilebilen bir ülke olarak yara aldı; resmi, özel bütün kurumlar sarsıldı ve şimdi yaraları sarmak için zamana ihtiyacımız olacak.

Fethullah Gülen, gizli ve sinsi örgütlenmesinden başlayarak 15 Temmuz darbe girişimine kadar uzanan şer dolu kariyeriyle Cumhuriyet tarihinde ülkeye en çok zarar veren kişi olmayı başardı. Başka da hiçbir şey başaramadı. Dini, dinin mesajlarını şahsında değersizleştirdi, başta eğitim ve yardımlaşma olmak üzere bütün iyi kavramların içini boşalttı ve adı yüzyıllar boyunca Haşhaşiliği dahi gölgede bırakacak kötü bir isimden başka bir şey çağrıştırmayacak. Masum insanların gaspedilen gelecekleri, didik didik edilen özel hayatlar, haraçlar, baskılar, kumpaslar üzerine birer yafta olarak asılmışken şimdi elindeki kanla da hatırlanacak. Asla unutulmayacak…

Unutulmayacak olan bir konu da acımasız bir darbe girişimiyle karşılaşmasına rağmen Türkiye’ye dünyanın esirgediği yakınlıktır. Bir iki başkent hariç bütün merkezlerden Ankara’ya ağır ve tahammül edilmesi zor bir mesafe yansıyor ne yazık ki…