Çürüme kânûnu ve seçimler

Evrenin bir işleyişi var. Termodinamik yasasına göre çürüme kânûnuna tâbiyiz. Varolan her şey o an ölmeye, çürümeye de başlıyor. Canlı cansız, organik inorganik tüm varoluşun içinde olduğu kânûn bu.

İnsan cennetten kovulup dünyaya düştüğünde, kaynağın merkezinden koptuğu için bu yasaya tabi oldu. Âdem doymak için toprakla cedelleşecek, Havva acıyla doğuracaktı.

İster çoğumuz gibi tüm varoluşu Allah'ın yarattığına, ister Newtoncular gibi yaratıp tatile çıktığına, ister ise her şeyin rastlantı eseri oluştuğuna inanın, sonuç değişmiyor, çürüme ve ölüm kânûnuna tâbiyiz.

Bir şeyi kendi haline bıraktığınızda, o şey dirileşmiyor, tazelenmiyor, çürüyor ve bozuluyor.
Çoğu şeyi doğduktan sonra ve aklımız başımıza gelirken kucağımızda bulduğumuz için, onları sorgulamıyor, onlara yabancılaşmıyor ve üzerinde düşünmüyoruz, genellikle...

Bu ne anlama geliyor? Hayatımıza nasıl yansıyor?