Aranan hikâye neden bulunamıyor? 

Geçen günlerde Bülent Eczacıbaşı’nın yeni çıkan ve adını Orhan Veli’den esinlendiği “İşim Gücüm Budur Benim” adlı kitabını okudum. Eczacıbaşı ailesi Türkiye’de bir ekolü temsil ediyor. Kitabı okumaktaki amacım, bu ekolün günümüz itibarıyla Türkiye’yi nasıl algıladığını, sorunları ve imkânları nerede gördüğünü merak etmemdi. 

Bülent Eczacıbaşı tabii ki dedesi ve babasının etkisi altındaydı ve iyi bir miras aldığını düşünüyordu. Bu mirası yüceltmek/devretmek istemesi saygıdeğerdir. Kendisinden önceki kuşağın “Bir şeyler yapmalı” mottosunu sahiplenmesi de önemli. İçinden geçtiğimiz sert süreçte, darbelerle yüzleştiğimiz, onları milli irade ile alt ettiğimiz, normalleşme ile alevlenen kutuplaşma sorunlarıyla uğraştığımız günümüzde, bir ortak şemsiye arama noktasında kenarda durmak özgür/sorumlu yurttaşa yakışır bir durum değildir. 

Tabii kitapta eleştireceğim, eksik bulduğum birçok yön de var. Kitap elini tam anlamıyla taşın altına sokmamış. “Kutuplaşma” gibi konular