Sivilleşme derken

15 Temmuz kalkışmasının ardından ilan edilen OHAL kapsamında KHK’larla bir taraftan görülmemiş tasfiyelerin gerçekleştirildiği, diğer taraftan sivilleşme adımlarının atıldığı ilginç ve çelişkili bir süreci yaşıyoruz.
Daha önce kayyım darbeleriyle çökertilen cemaat bağlantılı gazete ve dergilerin, TV ve radyo kanallarının, ajansların, internet sitelerinin tamamen kapatılıp; çok sayıda okul, hastane, vakıf ve derneğin de aynı akıbete uğratıldığı ve on binlerce kamu görevlisinin görevden uzaklaştırılıp gözaltına alındığı ve tutuklandığı bir süreçte “sivilleşme” adımları...

Kuvvet komutanlarının Millî Savunma Bakanlığına, Jandarmanın İçişlerine bağlanması, daha önce sivil olarak sadece Başbakanın katıldığı YAŞ heyetine Savunma, Adalet ve İçişleri Bakanlarının da dahil edilmesi, askerî liselerle harp okullarının kapatılması.

Bir sonraki adımda belki, daha önce işareti verildiği üzere, Genelkurmay Başkanı Cumhurbaşkanına bağlanacak.

Askerî vesayetin kırılması ve sistemdeki asker ağırlığına son verilmesi açısından önemli değişiklikler bunlar. Ama bu tarzda parçalı olarak, KHK gibi hukukî boyutu tartışmalı bir yöntemle, dahası tepki ortamında hayata geçiriliyor olmaları, başarıları için risk oluşturabilir mi?

Genelkurmay Başkanı ile kuvvet komutanlarının farklı adreslere bağlanmaları, ordunun sevk ve idaresi ile emir-komuta zincirinde boşluğa sebep olur mu?

Askerî okullara kilit vurma kararı alınırken iyi düşünüldü mü? Sağlıklı çözüm bu okulları kapatmak mı, yoksa müfredat ve eğitim sistemlerine esaslı bir neşter atıp bu yönde bir reform yapmak mı?

Profesyonel orduya geçilecekse zorunlu askerliği sürdürmenin mantığı ne?