Kitap sevmez, yazanı, okuyanı sevmez; neresidir bu memleket?

KONUNUN üzerinde yeterince tepindiğimize göre "Kürk Mantolu Madonna" gafına biraz daha farklı, belki biraz daha gerçekçi bir yaklaşımda bulunmayı denesek mi?
Malum, günlük magazin haberlerinin “derinlemesine tartışıldığı” bir televizyon programında laf Sabahattin Ali’nin “Kürk Mantolu Madonna”sına gelmiş, yorumculardan biri de kitabın kahramanını pop müzik yıldızı Madonna ile karıştırınca toplumsal tepki barajının kapakları açılmıştı.

Derdim yorumcuyu savunmak değil; bu süreçte yapılan bazı esprilere epeyce güldüğümü de belirteyim. Ancak gündemi şenlendiren bu hadiseyi biraz geriye çekilip “acı gerçekleri” ortaya koyan rakamlara da bakarak değerlendirmek de mümkün.

Tamam, yorumcu çamı orman ölçeğinde devirdi

Tamam, kazmayı vurduğu taştan çıkan sese cevap yetiştirirken “özrü kabahatinden büyük” diyenleri haklı çıkaracak bir tavır sergiledi.

Tamam, neredeyse hiç kimsenin bilmediği bir konuyla karşılaştığında “Bilmiyorum” demek dürüstlüğünü göstermektense “analiz kastırmayı” tercih ettiği bir toplumun “heykel şahsiyeti” oldu.

Tamam, tamam, tamam; hepsine ve daha fazlasına tamam...

Ama...

Kitap hangi ülkenin ihtiyaç listesinde 235’inci sırada yer almıştır?

“Kitap karın doyurmaz” diyenler nerede yaşar?

Cuntanın ev baskınında Vladimir İlyiç Lenin’in kitaplarını “Yaz arkadaş; Altıncı Lenin...” diyerek tutanağa işleyen ve kitabı gözaltına alanlar nerede serpilmiş ve büyümüştür?

“Bazı kitaplar vardır ki bombadan daha tehlikelidir” diyen zihniyet hangi verimli toprağın ürünüdür?

Oğuz Atay, güzelim “Demiryolu Hikâyecileri”ndeki unutulmaz “Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?” cümlesini hangi iklimin etkisiyle yazmıştır?