Yetersiz Veysel Efendinin iktidar sorunu

Veysel Efendi gibilerle çok muhatap oldum hayatım boyunca. Kendi yetersizliklerini bastırmanın yegâne yolu olarak “güç yetirebildiklerini vicdansızca ezmek” seçeneğini kullananlarla yani...

Bazen öğretmen olarak, bazen polis olarak, bazen baba olarak, bazen yönetici olarak, bazen bilmem ne olarak çıkarlar karşımıza yetersiz Veysel Efendiler. Mesleklerinin de, cinsiyetlerinin de, eğitim durumlarının da hiç önemi yoktur. Ortak noktaları o en derinde hissettikleri “yetersizlik” duygularıdır. Hele bir de o yetersizlik duygularına rağmen “güç elde edebilecekleri ve o gücü kullanabilecekleri bir pozisyon” sahibi olurlarsa “mikro iktidar sahibi küçük pislikler”e dönüşürler. Gümbürtü orada çıkar.

Veysel Efendilerin bilhassa anne-babalık durumları felakettir. Hayata karşı duydukları güvensizlikten kaynaklanan öfkeyi yavrularından çıkartmaya bayılırlar çünkü. Uzmanların “duygusal taciz” diye tesmiye ettikleri taciz etme biçiminin en belirgin nedeni odur.

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Sarhoştum, hatırlamıyorum 19 Mart 2024 | 368 Okunma Değişen bir şey aramak 17 Mart 2024 | 252 Okunma Fıkıhsızlık yahut “pozisyondan konuşma”yı bir halt sanmak 16 Mart 2024 | 399 Okunma Misafir öğrenciler gerçeği 12 Mart 2024 | 694 Okunma Hilalin görünmesi Ramazan’ın geldiğini göstermez 10 Mart 2024 | 620 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar 1 yorum