İsveç’ten hasta kurtaran ülke

Benim çocukluğumda Türkiye’de futbol çok seviliyordu; okul bahçelerinde, parklarda, sokak aralarında, boş arsalarda iki taşın arasını kale yapıp “top oynamak” en büyük eğlencemizdi.

Büyüklerin de bir araya geldiklerinde konuştukları konuların başında -tıpkı bugün olduğu gibi- siyaset, din ve futbol geliyordu. 

Ne var ki dünya standartlarında değildi ülkemizdeki futbolun kalitesi. Galiba “konvertibilite”si olmadığı için. İçe kapalı, kendi içinde işleyen, bu yüzden dışarıdan katkı alamayan, dünyadaki teknik gelişmelerden ve taktik yeniliklerden faydalanamayan bir oyundu bizimkisi.

Sonuç olarak uluslararası müsabakalarda pek başarılı olamıyorduk. Ama “şerefli mağlubiyet”lerle övünmekten de geri kalmıyorduk. Milli maçların ertesinde gazeteler “yenildik ama ezilmedik” manşetleriyle çıkıyordu. 

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
En hakiki mürşit ‘parti hakikati’ 28 Mart 2024 | 227 Okunma ‘Cumhurbaşkanımızın talimatıyla’ hakikati haykırıyoruz 26 Mart 2024 | 573 Okunma Satmamak elinde değil mi? 23 Mart 2024 | 213 Okunma ‘İktidar Müslümanlığı’: Önce hükümetimizin selameti 19 Mart 2024 | 703 Okunma ‘Hükümet Müslümanlığı’ Gazze’ye karşı 16 Mart 2024 | 452 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar