Ben şehit onbaşı Barış Aybek...

Ben Malatya’nın Doğanşehir ilçesinden şehit piyade onbaşı Barış Aybek... 
Teröre feda edilmiş evlatlardan biriyim... Önce insanım... Yüreğim sevgiyle dopdolu... 
22 yaşındaydım... 
Şırnak 6. Motorlu Piyade Tugay Komutanlığı Akdizgin Karakolu’nda görev yapıyordum. 
Aylardan mart, ölümümden beş ay önce, lacivert atlas giymiş bir gecenin içindeydim. 
Renklerle parlayan gökyüzünde yıldızlar hasret şarkıları söylüyordu. 
Düşlerimle baş başaydım. Kimi arkadaşlarım çoktan uyumuş, nöbetçiler ellerinde silahlarıyla görev başındaydı. 
Yorgunduk, kendi sevdalarımızı, özlemlerimizi içimizde çoğaltıyorduk. 
Ben bu topraklarda yaşayan yoksul bir ailenin çocuğuydum, askerlik görevi için buradaydım. 
Ben o gece yıldızları seyrederken aklıma nice ölümler, acılar geldi. 
Ölümü hiç düşünmemiştim. Beş ay sonra ağustos ayında öleceğimi nerden bileyim. 
Ben bu ülkeyi seviyordum ama ona, daha doğrusu ülkeyi yönetenlere, hayatımızı çalanlara karşı öfkeliydim. 
Twitter’da şunları yazıp paylaşmaya başladım: 
“Benim bir gün Ahmet Kaya konserine gitme ihtimalimi çalan ülkesin sen Türkiye!” 
“Eve ekmek götürmek zor derlerdi de inanmazdık... Berkin Elvan ölümsüzdür... ”