Zaman gelip geçerken: Babam, babalarımız...

Anne ne kadar "içerisi"yse, baba da o kadar dışarısıdır. "Yasa"yla aynı hamurdan karılmıştır. Bizim ilk sosyal ilişkimizdir.

Annemiz bizi iç dünyamızla tanıştırır, babamız ise dış dünya ile...

***

Anne söz ise, baba dilbilgisidir; anne şiirse, baba düzyazıdır; anne sanatsa, baba ilimdir.

***

Baba... devlet, ölçü, ekmek.

***

Babam... Otoriter sorular, müşfik cevaplar. Yok sayılmış acılar ve bitmek tükenmek bilmez dik durma çabası...

***

Her erkek çocuğun serüveni aşağı yukarı aynıdır. Önce babayla çatışıp çekişerek büyürüz; sonra onu yavaş yavaş anlayarak olgunlaşırız ve sonunda babamıza benzeyerek yaşlanırız.

***

Yeni modayı biliyorsunuz, belki siz de çoktan o akıma uymuşsunuzdur... Çocuklarımıza artık bir Amerikalı veya Fransız işittiğinde "kendilerinden biri" sanabileceği adlar koyuyoruz.

YAZININ DEVAMI