Canımız çok yandı!

Hafta başında ülkece çok büyük bir felaket yaşadık. Bir yandan kaybettiğimiz binlerce kardeşimize üzülürken bir yandan da hayatta kalanlara yardımcı olabilmek için kimimiz deprem bölgesinde kimimiz yardım toplama alanlarında canla başla çalışıyoruz. Hem psikolojik hem de fiziksel olarak oldukça zor günler yaşıyoruz, bir süre daha yaşayacağız da. Bu yarayı sarmak, incinmiş bir kolu sarmak kadar kolay değil maalesef. Elbet bu günleri de geride bırakacağız ama önce acımızı yaşamamız, yasımızı tutmamız ve bunları yaşarken özellikle depremzedeler için elimizi taşın altına koymamız gerek.
Kolay değil, bu felaket doğrudan ya da dolaylı olarak milyonlarca kişiyi etkiledi. Hâlâ yakınlarından haber alamayanlar var. Enkaz altında kalan ailelerine ulaşmak için elleriyle betonları kaldırmaya çalışanlar gördük. İnanın bu hiç kolay değil.
Kurtarma çalışmalarında ilk günler çok önemli, adeta zamana karşı bir yarış. Enkaz altında kalanlar için başta kan kaybı ve vücudun susuz kalma riski her geçen dakikayı önemli kılıyor. Bununla birlikte mevsimin kış olması da bir dezavantaj. Evet hızlı davranılması gerekiyor ama bilinçli bir şekilde. Birini enkazdan karga tulumba çıkarmak onun...