Yavuz Turgul’a gecikmiş bir teşekkür

Usta yönetmen Yavuz Turgul’un son filmi “Yol Ayrımı”nı daha yeni -televizyonda- seyrettim. Sinemalarda geçen senenin son aylarında gösterilmiş ve sadece 500 bin civarında seyirci çekmişti bu film. Ben niye yoktum o 500 binin arasında? Bilmiyorum. Belki Yavuz Turgul’un sondan bir önceki filmi olan “Av Mevsimi”ni pek beğenmediğim için. *** “Yol Ayrımı”nda, vahşi kapitalizmin kitabını yazan buz gibi bir iş adamının -Şener Şen’in canlandırdığı Mazhar Bey’in- ölümle burun buruna geldiği ağır bir kazadan sonra ısınması anlatılıyor; insana ısınması, tebessüme ısınması, emeğe ısınması, iyiliğe ısınması, adalete ısınması, tabiata ısınması, şiire ısınması. . . Milyarlık bir tekstil şirketindeki çoğunluk hisselerinin tamamını, daha evvel kıyasıya ezdiği işçilere dağıtmaya karar veriyor Mazhar Bey. Daha evvel metelik vermeyeceği hasta bir çocuğun milyonluk tedavi masrafını üstleniyor. ‘Cehennemi gördüm, onun eşiğinden döndüm, bana ikinci bir şans verildi’ diyor ve bunun şükrünü eda etmek için ne gerekiyorsa yapmaya azmediyor.