Organize işler! -1-

7 Haziran seçimlerinin üzerinden henüz bir hafta bile geçmeden, milletçe Hanya’yı Konya’yı gördük! Kimimiz zil çalıp oynadık, kimimiz otuz iki dişini sıkmış, hüzünle etrafı seyrediyor. Seçimlerden birkaç gün önce The Guardian gazetesi; "... Batılılaşmamış, yoksul Müslümanların kendi ülkelerini yönetmelerine izin verilemez!" diye yazdı. Aynı günlerin The New York Times gazetesi de; NATO’yu Türkiye’ye müdahale etmeye çağırıyordu!

Bütün bunların tek bir sebebi vardı; o da Recep Tayyip Erdoğan’dı. Nitekim, aynı Batılı kaynaklar, seçimlerden sonraki tespitlerinde de şu vurguyu yaptılar: "... Osmanlı düşürüldü!", "... 2. bin yılın Selahaddin-i Eyyubisi durduruldu!", "... Tayyip Erdoğan son metroda durduruldu!.."

13 yıldır Türkiye, tek partinin iktidar yönetimi ile vites büyütülerek idare ediliyordu. Belli ki, bu durum birilerini (içeride ve dışarıda) ürküttü. Dışarıda bir Ermeni aşı kaynattılar; içerideki Kürtleri de bu aşa tuz-biber yaptılar! 7 Haziran seçimlerinin özeti budur.

Organize işlerin varlığı, devlet ve millet hayatımızla yaşıttır. En sonuncusunu ve tesirlisini son 40 yılda kurup yönettiler. Devlet içindeki devlet yapılanmasını en son, dinî hüviyete bürülü paralel bir yapının üzerinden yürüttüler. Neden, dinî bir cemaat seçildi derseniz; cevabı basittir. Zira, Türkiye’nin yükselen değeri dindi; onlar da oyunlarını dinî görünümlü bir yapılanma üzerinden oynadılar.

Çok iyi hesap ettikleri gibi; dindar kadrolar işbaşına gelmişti. Her kademede iş tutulacak kadrolar çoktan hazırdı. Zaten, iktidarla kol kola yürüyor ve aynı yağmurda birlikte ıslanıyorlardı!
Bu ülkenin yüzde 99’u Müslümandı ve onca dinî cemaat de aynı iktidarla yan yana yürüyordu. Neden onca dinî cemaatin hiçbirisi değil de, yalnızca mahut cemaatin insanları, her kademedeki devlet kadrolarını dolduruyordu? Bunun da sebebi açık ve basitti. Birincisi, mahut yapı, 40 yıldır organize bir şekilde kadro yetiştiriyor ve bunların atanmasında da yine organize şekilde hareket ediliyordu.