Spor ve siyaset

Medya vasıtalarının iyi bir şöhrete sahip olmadığını hepimiz biliriz. Siyasetçiler de, tüccarlar da, iş adamları da yeri geldiğinde medyadan şikâyet ederler. Ama aynı zamanda medyasız da edemezler. Bilhassa siyasetçiler, medya vasıtalarına sahip olmak arzu ederler.

Ekseriyetin medya vasıtalarından şikâyetçi olması garip karşılanmamalı. Belki her meslekte öyledir, ama insafsız ve elinde imkânı olan gazeteciden korkmamak mümkün değil. Yalan yanlış haberlerle insanların umutlarının söndürülmesi, iftiraya uğratılması ya da haksızlıklarla boğuşmak mecburiyetinde kalması mümkündür.

Kastamonu’da düzenlenen bir panelde, medyada yayınlanan sağlık haberlerinden yola çıkılarak dikkat çekici değerlendirmeler yapılmış. Sağlık Muhabirleri Derneği Genel Başkanı Yusuf Ziya Erarslan, “Türkiye’de ‘2S’ sistemi üzerine kurulu bir medya sistemi var, ‘siyaset ve spor’, biraz da ekonomi. Sağlık, Türk basınının umurunda değil. Türk basını sağlık haberciliğine şaşı bakıyor” demiş. (AA, 26 Kasım 2015)

Sağlık haberlerinin yayınlanma şeklinin problemli olduğunu gazeteciler de kabul eder. Kısaca, “Su içti zayıfladı” anlamına gelecek, insanları yanıltan, ama merak uyandıran haberler tercih ediliyor. Ya da sağlık konusunda ‘moda’ olan haberlere yer veriliyor. “Şu otu ye, şunu iç; kanserden kurtul, şeker hastalığından kurtul” gibi haberler yapılarak masum insanların merakı tahrik ediliyor ve neticede insanlar bazen aklını, bazen de sağlığını kaybediliyor.

“Sağlık Haberciliği Paneli”nde dikkat çekilen asıl hastalık da önemlidir. Buna göre medya ‘siyaset ve spor’a hapsolmuş durumdadır ve bu tespit yok sayılamaz. Siyaset ve sporun birlikte zikredilmesi de ayrıca dikkat çekicidir. Çünkü ikisinde de ‘uyutan’ bir yön var. Kitlelerin siyaset ve sporla uyutulduğunu bilmeyen var mı?

Bu vesile ile gündeme gelmiş olan medyanın spora bakışı da ayrıca masaya yatırılması gereken bir konudur. Medyada yer alan spor haberleri ekseriyetle yangına körükle giden itfaiyeciyi hatırlatır. “Spor barıştır, kardeşliktir” denir; ama öte yandan da “Buraya ölmeye geldik” demekten vazgeçilmez. Gazete ve televizyonların, “2S” olarak ifade edilen spor ve siyasetle arasına uygun bir mesafe koyması icap eder.