Avrupa’ya giriş

Türkiye’de Avrupa denildiğinde akla önce Almanya gelir. Bunun sebebi en fazla gurbetçimizin bu ülkede yaşıyor olmasıdır.
İlk gurbetçiler bir iki yıl çalışmak niyetiyle Avrupa’ya, Almanya’ya gitmişti. Ne var ki evdeki hesap çarşıya uymadı ve geçici işçi niyetiyle gidenlerin çoğu kalıcı oldu. İşçi olarak gidenlerin çocukları işveren oldu, yönetici oldu, hatta aralarından milletvekilliği yapanlar da çıktı.

Aradan bunca yıl geçmesine rağmen gurbetçilerin derdi bitmedi. Son zamanlarda yapılan araştırmalara göre bile Almanya’da yaşayan gurbetçilerimizin yarısı kendilerinin “ikinci sınıf vatandaş olarak görüldüğünü” düşünüyor. Geçmiş yıllara nisbetle düzelmeler olsa da sıkıntılar bitmiş değil.

Gurbetçilerimizin çektiği sıkıntılarda idarecilerimizin büyük kabahati vardır. Gurbet ellere giden işçilerimizin ihtiyaçları düşülüp hakları savunulmamıştır. Kendi imkânlarıyla ne kadar hak alabilmişseler o kadar. Gurbetçilerimizin dinî ihtiyaçları da düşünülüp planlanmamış. Böyle olunca gayrımüslim bir memlekete giden Müslüman işçilerin derdi birden bine çıkmış. Neticede ‘Avrupa İslâmı’ diye tabir edilen bir durumla karşılaşılmış.