Koalisyon yahut erken seçim

Evvela, “olanda hayır vardır”. Enseyi karartmaya gerek yok. Seçim öncesi yapılan ittifakları, nifakları, algı operasyonlarını tekrarlayıp sızlanmanın kimseye faydası yok. Ülkeye hiç yok.   

Seçim sonuçlarına en çok sevinenlerin dışarıda İsrail ve Neocon medyası, içerde Doğan, Gülen ve PKK medyası olması Türkiye’nin karşı karşıya olduğu gerçeği gösterir sadece.

Ama sandıktan çıkan halk iradesidir. Temizdir.

Tepkisel davranmak yerine sonucun sebepleri üzerinde düşünülmeli ki mevcut durum pozitife çevrilebilsin. Unutulmasın ki “öldürmeyen şey güçlendirir”. 

İmdi: Hükümeti kurma görevi seçimlerden birinci parti olarak çıkan ve Meclis’e 258 milletvekili gönderen AK Parti’nindir. Bu nedenle Cumhurbaşkanı Erdoğan bu görevi önce AK Parti Genel Başkanı Ahmet Davutoğlu’na tevdi edecektir.

Meclise giren diğer üç partinin AK Parti ile koalisyon kurmayacağını ilan etmiş olması, Davutoğlu’nun -ülkeyi hükümetsiz bırakmamak için- koalisyon teklifini kamuoyunun şahitliğinde bu partilere iletmesine engel olmamalı.

Lakin AK Parti koalisyon için bile olsa çözüm süreci, yeni anayasa ve paralelle mücadele konularında geri adım atmamalı. Aksi halde kaybeden AK Parti olur. 

Diyelim ki 45 gün içinde ve bu şartlarda AK Parti başkanlığında bir koalisyon hükümeti kurulamadı. Görev seçimlerden ikinci parti olarak çıkan CHP’nindir. CHP, MHP ve HDP’nin koalisyon kurması ise son üç seçimde giderek birbirlerine yaklaşmalarına, aralarında oy alış verişi olmasına rağmen ne teoride ne pratikte mümkün görünüyor. Olması da ayrıca sıkıntı doğurur; 258 vekili olan birinci partinin muhalefette kalması hem çoğunluğun tercihi kenara itilmiş olacağı hem de Meclis işlemeyeceği için.