Kirveyiz, kardeşiz, kanla bağlıyız...

“Kirveyiz, kardeşiz, kanla bağlıyız
Karşıyaka köyleri, obalarıyla
Kız alıp vermişiz yüzyıllar boyu,
Komşuyuz yaka yakaya
Birbirine karışır tavuklarımız”
Ahmet Arif - 33 Kurşun
Diyarbakırlı büyük şair Ahmet Arif’in, o korkunç 33 kurşun olayı sonrası yazdığı bu şiir, hududun öte yanında kalanlara yakılmış bir ağıt, yapılan haksızlığa bir isyan değildir sadece.
Nefesinin, sözünün gücü bugüne de erişir. Bu kez ırkçı zulmün faili değişmiştir.
Aynı milletin parçası olan Kürtlerle Türklerin arasına, kanla doldurulmuş hendekten bir sınır çizmeye çalışan PKK’ya karşı bir kardeşlik muskası gibidir bu dizeler.
Yaşamak arzusu, gencecik bedeniyle birlikte toprağa düşenler bugün de var çünkü.
Nitekim Pazar günü İstanbul’da (-ki Türkiye’nin en büyük Kürt şehridir) bir milyon İstanbullunun “teröre, ırkçı zulme hayır, kardeşliğe evet” demesi, PKK’ya ve Türkiye’de Suriye’deki gibi bir iç savaş çıkarmak için uğraşanlara verilmiş anlamlı bir cevaptı.
Kürt meselesinin bir asrı aşkın tarihinde, PKK terör örgütünün 35 yıllık kanlı geçmişinde ilk kez bu kadar büyük bir teröre karşı birlik ve kardeşlik eylemi yapıldı. Türk’üyle Kürt’üyle, Laz’ıyla Çerkez’iyle, Boşnak’ı Manav’ıyla, Alevi’si Sünni’siyle, laiki dindarıyla bir meydanda toplanıldı ve “BİZ”e sahip çıkıldı. Bizi bir millet yapan değerleri korumak için o değerlerin ortak sembolü olan bayrağın altında toplanıldı. Bizi birbirimize kırdırmak isteyenlere gür bir sesle “hadi oradan!” denildi.