Bu mücadele yeniden millet yapacak bizi

Dağlıca şehitlerini uğurlarken, Iğdır’dan, Cizre’den acı haberler alırken ve camilerden şehitlerimiz için okunan salalar ince bir yakarış gibi göğe doğru yükselirken zor şey yazmak... İnsanın boğazına bir yumru oturmuş da yutkunmak konuşmak imkânsızlaşmış gibi... 

Dua edesim var en çok. 20-30 yaşlarındaki gencecik şehitlerimizi, sanki her birinin annesi ablası teyzesiymişim gibi uğurlayasım var. O kadar değerli bir şeyden vazgeçtiler ki Türkiye için, hepimiz için. Bu fedakarlığın karşılığını veremez hiç kimse. Ne devlet, ne toplum... Ancak Allahu Teala. Mekanları cennet olsun her birinin. Allah cennetinde buluştursun sevdikleriyle. Gözleri arkalarında kalmasın. Emanetleri emanetimizdir. Uğruna can feda ettikleri ortak değerlerimizi onların aziz hatırasına halel getirmeden korumak artık bizim vazifemiz.  

Yüzyıl önce Çanakkale Boğazı’na çöreklenen düveli muazzamaya karşı savaşan Mehmetçikten farkı yok bugün toprağa düşen şehidin. Bir fark, o gün düşman topla tüfekle gemiyle açıktan geliyordu, artık taşeron kullanıyor. Terör örgütleri pusu kuruyor, medya desteği alıyor, algı operasyonu yapıp hedef şaşırtıyor. Her şey daha sofistike, daha kirli, daha alçakça.

Bir de Mehmet Akif’imiz yok, destan yazsın arkalarından. Ben sanatçıyım diye millete duyar kasıp duranlar, PKK’nın adını itinayla gizleyerek teröre lanet bildirileri yazıyor anca.