Doymak bilmeyen iktidar hırsının sınırı

Hırsların en korkuncu, en aç gözlüsü, en doymak bilmeyeni iktidar hırsıdır... Çünkü bu hırs, iktidar sahibinin kendi kanından beslenen bir tutkudur.

***

Sadece siyasetteki iktidar hırsından bahsettiğim sanılmasın:
Siyasal, ekonomik, kültürel, hangi alanda olursa olsun, kimilerinin iktidar hırsı, asla doymak bilmez...
Böyle bir “hırs”, zaten tanım gereği, aklı ve duyguları, yani tüm benliği esir alır...
İçinde bulunduğu varlığı son zerresine kadar tüketip yok edene kadar kullanır, sonunda ancak esir ettiği varlıkla birlikte yok olur.
Bir başka deyişle, iktidar hırsına yenik düşen, onu denetleyemeyen, ona esir olan varlık, sonunda kendisini de yok eder...
İşte iktidar hırsının sınırı da, iktidar sahibinin kendi kendisini yok ettiği tam o noktadır!

***

Öldürücü iktidar hırsının en önemli kaynağı, rekabet ortamında sürdürülmek istenen iktidarın büyüme içgüdüsüdür:
Önce, iktidara gelmek için sürekli büyüyeceksin...
Sonra da iktidarını devam ettirmek için rakiplerine nefes aldırmayacak, onları yok etmek için büyümeyi sürdüreceksin!

***