Tasarım işi niye çok mühim?

Haliç Hasköy'deki Rahmi Koç Müzesi'ni çok severim. Burası bir endüstri tarihi müzesi: Eski otomobiller, deniz araçları, uçaklar aklımı başımdan alır. Çocukluğuma, Resimli Bilgi Ansiklopedisi'ni hatmettiğim yıllara dönerim.
Salı günü, müzeye bağlı o güzelim 1952 yapımı Fenerbahçe vapurunda, İKSV Başkanı Bülent Eczacıbaşı'nın bir kahvaltı daveti vardı. Konu, elbette ki sürmekte olan Dördüncü İstanbul Tasarım Bienali'ydi.
Tasarımın arkasında, yaşamakta olduğumuz inovasyon çağı var. Piyasaya sürekli yeni ürünler sunuluyor. Bu ürünlerin hem kullanım, hem de estetik açıdan ergonomik ve çekici olması gerekiyor ki ağır rekabete dayanabilsinler.
Ülkeler ve kentler tasarımda da rekabet halindeler. O halde parlak beyinleri sektöre çekip eğitmek gerektiriyor. Bienaller bu açıdan önemli. Tasarımı bilhassa gençlerin gündemine sokuyor; onları heveslendiriyor.
Dört yaşına giren Tasarım Bienali de işte bu misyonu Türkiye ve İstanbul için üstlenmiş durumda. Gayet de başarılı. Ben bütün bienalleri izledim. İlgi her seferinde artıyor. Rakamlar da zaten bu yönde: Geçen bienali 120 bin kişi izlemiş. Bu sefer sayının 200 bin olacağı tahmin ediliyor. Bu kişilerin yüzde 48'i öğrenci (keşke yüzde 75'e çıksa!)
Bienalin bu yılki başlığı Okullar Okulu. Belçikalı küratör Jan Boelen ve arkadaşları, mevcut tasarım eğitimini sorgulamakla yetinmiyor, yeni eğitim yöntemlerini de araştırıyor. (Yeni öğrenme biçimlerinin de tasarlanması gerek!)
Tüm dünyadan katılan 147 proje, altı okula ayrılmış durumda: Mesela Pera Müzesi'nde, Ölçekler Okulu yer alıyor. Buradaki çalışmalar, ölçek (birim) anlayışımızı soru yağmuruna tutuyor: Ölçü nedir, standart nedir, normal nedir, yeni normal nedir?
Garanti Bankası'nın kültür sanat mekanı Salt Galata'da ise...