Ekmek ve toprak biterken...

Erhan Ünal... Ankara Kitap Fuarında tanıdım onu... Övücü sözler yazdığı iki kitabını imzalayıp verdi. Asi Kitap yayını pırıl pırıl iki kitap... Adları, "Ekmek Biterken", "Toprak Biterken"...

Erhan Ünal, bir Anadolu çocuğu, ilginç bir yaşam öyküsü var, yazgısı onu dünyanın birçok yerine savurmuş, boş durmamış oralarda, başarmış, dünyayı da bu arada pek iyi okumuş. Dünya egemenlerinin ve küresel emperyalizmin hedef, oyun ve yöntemlerini eksiksiz algılamış. Bu algılayışı ülkesi bağlamında düşününce de kitap yazmanın gerektiği kanısına varmış.

Erhan Ünal, dünyada bir "Küresel Finans Oligarşisi" olduğunu en başta vurguluyor. Bu oligarşi, toprak ve gıda işine de el atmış. "El atma"... Bu "el" öyle sevecen bir el değil, bir demir pençe, bir sömürü, bir acımasızlık ve vicdansızlık eli.

Topraklar çeşitli oyunlarla bu oligarşinin ya da yerli iş birlikçilerinin eline geçirtiliyor. Tabii bu arada su kaynakları ve diğer doğal kaynaklara da el konuluyor.

Tohumda tekel, tohumda oyun, üretimde zorlayıcılık, tek tiplik... İlaç ve gübre ise cabası işin, katmerli kâr...

Bu kitapları bir yazıya sığdıracak bir hüner sahibi değilim, öylesine dopdolu, ayrıntılı ve önemli. Sayfalarca not aldım. Her Türk aydınına, her yurtsevere, her milliyetçiye önemle ve "mutlaka" kaydıyla salık veriyorum.