Övüleceğe alkış, sövüleceğe kargış!

Yazmadan edemeyeceğim; Divanü Lügatit Türk’ü dikkatli incelediğimizde alkış kelimesinin kökünde bir mana daha görüyoruz. O mana kafayı biraz karıştırıyor. “Alkındı”, bir şey tamamen bitti, tükendi anlamına gelirken “er alkındı” dediğimizde “adam öldü” demiş oluyormuşuz. Eskiden tabii. Şimdi adam kaldı mı ki ölsün. Latife ediyorum elbette. Allaha şükür er kişiler var memlekette hala. Kıymetleri bilinse de var, bilinmese de var. “Alkıştı” diye bir kelimemiz de varmış. Alkış kelimemiz fiil olarak da kullanılmış yani.