Biraz sıkışırsak sığarız!

Kısmak ile sıkmaktan buralara geldik. Isınmak ve ısırmak ile alakalı “ıs” kökünü yokladık. Şimdi de “sık” kelimesinin kökündeki “-ık” kısmını değil de baştaki “s” sesinin kalkmadığı hali ile sondaki “-k” sesinin kalktığı hali kelimeyi nerelere açıyor, bunu yoklayacağım. Böyle yaparak Türkçede sadece bir sesin değişmesi ile kelime kökünün hangi hareketleri ve anlamları kazanıverdiğini görme imkanını bir kelime kökünden bile olsa yakalamış olacağız. Bunu yüzlerce kelimeye uyguladığımızda Türkçede seslerin tek tek anlam potansiyelini daha rahat görmüş olacağız. “Sı-” ile başlayan kelimelerimiz bu hareket kabiliyetini zengin bir şekilde görmemize imkan veriyor. Bazı kelimeler ise bu hareketliliği zengin bir şekilde görmeye pek müsait olmuyor. Şüphesiz bunun da çeşitli önemli sebepleri var. Bu dile getirmeye çalıştığımız hususu örnekler üzerinden açıklamaya çalışayım: Yumuşak g gelince kelimemiz “sığ” oluyor. Sığır, sığınak oradan geliyor.