O kızlar niye yandı?

ÇÜNKÜ...
Denetimi bir cezalandırma aracı gibi gören, bu yüzden kendi zihniyetine yakın olan kurumları denetlemekten kaçınan yöneticiler var bu ülkede.

*

ÇÜNKÜ...

Doğru dürüst barınma imkânı sunamayan, bu yüzden yoksul çocuklarını denetimsiz yurtlara mahkûm eden yetkililer var bu ülkede.

*

ÇÜNKÜ...

Yasal olmadığı halde küçük çocukların dini yönü bulunan yurtlarda kalmalarına göz yuman anlayış var bu ülkede.

*

ÇÜNKÜ...

Konya’da çöken Süleymancı yurdunun hesabını sormamış, ondan ders çıkarmamış toplumsal yapı var bu ülkede.

*

ÇÜNKÜ...

Ölen, yanan, göçük altında kalan çocuklardan ziyade siyasi görüşlerinin kazançlarını ya da kayıplarını hesap eden insanlar var bu ülkede.

*

ÇÜNKÜ...

Yangın merdiveninin kapısını kilitleyen, bu yüzden çocuk katliamına imza atan yönetim anlayışı var bu ülkede.

*

ÇÜNKÜ...

Tedbirsizliği kader, bırakıp koyuvermeyi tevekkül, sersemliği imtihan olarak gören zihniyet var bu ülkede...

HEPİMİZİN AYNI GEMİDE OLDUĞUNDAN EMİN MİYİZ?

BİR memlekette bir kısım insan...

Kafayı yemiş gibi...

- “Ekonomik kriz çıksın, sürüneyim, yeter ki bunlar gitsin” diyorsa...

- “Aç kalmaya razıyım, yeter ki gidişlerini göreyim” diyorsa...

- “Dolar yükselsin, param erisin, yeter ki bunlar kaybetsin” diyorsa...

O memleketin memleket olma özelliği kalmamış demektir. “Biz hangi ara bu denli nefret eder olduk” ya da “Biz hangi ara bu denli nefret edilir olduk” sorularının bile akıllara gelmediği bir ülkede...

“Hepimiz aynı gemideyiz” sözünün herhangi bir karşılığı olabilir mi?

*

Biz galiba...

- Okyanusun tam ortasında çırpınan...

- Çırpınırken tam ortadan ikiye ayrılan...

- Ve iki parçası da aynı anda batan...

Bir gemideyiz.