Eli ayağı boş değil, tuttuğu iş değil

“Avara kasnak” gibi dönüp duruyorlar, elleri ayakları boş değil, tuttukları iş değil. Dostlar alışverişte görsün kabilinden işler. 6 ay bir güz gitseler de bir arpa boyu yol katedemezler..

Ne oldu şimdi. Ne yaptıklarını zannediyorlar. Onlar istemese de kabine kuruldu.. MHP aklı işte, boş konulup kabine, HDP’ye teslim edilir mi? Ettiler işte. Neyse ki akl-ı selim ile hareket eden biri çıktı da mahallenin namusunu kurtardı. Keşke Meral Akşener de parti disiplini filan diye, Devlet Bahçeli’ye sadakatinden önce Devlet’e, parti disiplininden önce Anayasal görev ve sorumluluğuna öncelik verseydi..

CHP de, MHP de sonucu işin başından belli bir yolculuğa çıktılar ve sonunda hükümet kuruldu.. “Biz yokuz” dediler ve yok oldular.

Bahçeli hadi görelim, Türkeş’i partiden ihraç etsin.. 80’den 79’a düşer, protokolde Demirtaş’ın arkasında durur.. Yapamaz. Yaparsa bindiği dalı keser.. Öfkeyle kalkan zararla oturur denmiştir. Yanlış hesap sonunda Beştepe’den döner..

Parti tüzüğü, parti disiplini dedikleri şey, Anayasa ve yasalardan üstün bir şey değil ki. Ülkeye ve millete sadakat asıl. Parti ülke için var. Ülke ve millet, parti ve genel başkan için değil. Hukuku, kamu yararını bir kenara bırakarak siyaset yapamazsınız..

Neyse Türkeş kabinede yalnız değil. BBP eski genel başkanı Yalçın Topçu da kabinede yer aldı.

Düşünsenize, Baykal kabineye girseydi, bir zamanlar sağ lider adayları arasında adı geçen İlhan Kesici de kabinede. 28 Şubat’ın dirayetli İçişleri Bakanlarından DYP’den, Merak Akşener de MHP kontenjanından kabinede. Türkeş’i, Topçu’su ile muhteşem bir kabine olurdu.. Alevi Bakanların hepsini HDP’ye vermek yerine AK Parti’den Reha Çamurcu kabinede olamaz mı idi mesela.. Böyle bir kabinede HDP’nin belirleyici bir rolü olabilir mi idi. Şimdi de aslında belirleyici durumda değiller.

Bahçeli’ye sormak gerek, madem kabinede olmuyorsun, Meclise de girme. Orada da HDP var. Meclis komisyonlarına da girme. Türkiye’de de onlar var. İstersen Türkiye’yi de terket!?. Nasıl bir milliyetçilik anlayışı bu. Maksatları üzüm yemek değil, bağcıyı dövmek anlaşılan.