Son yıllarda Bayram namazlarına Süleymaniye’ye gidiyorum.
İstanbul’da bir kahve geleneği var. Üstat Sezai Karakoç bir defasında uzun uzun anlatmıştı. Beyoğlu’nda Baylan Pastanesi, sonra Bayazıt’ta Küllük ardından Marmara… Sezai Bey’in kahvehane hikayesi Marmara’dan bu tarafa geçmiyor.
Sonraki kuşak Çorlulu Ali Paşa medresesindeki kahvehaneye devam etmeye başladı. Karışık bir kadro. Eski ve yeni ülkücüler var, İslamcılar var. Ama aralarında rahatsız edici bir geçimsizlik yok.
Ardından Çorlulu’nun arka tarafındaki medrese İlesam’a tahsis edildi. Bütün Çorlulu müdavimleri İlesam’a geçti.
Sonra Cağaloğlu’ndaki Kızlarağası Medresesi’nde buluşmaya başladık. Burası aynı zamanda Yazarlar Birliği’nin İstanbul şubesiydi.
Kızlarağası’ndan sonra Süleymaniye’deki Antik Kafe’de toplanmaya başladılar. Ama her gün değil, haftada bir.