Sıkıyönetici Buhran’ ve ‘O Kadar da Uzun Boylu Değil’den sonra bu iki manzum öykülemenin yeni safhası: ‘Tıraş bitince parodisi başlar.’
Akif Beki’ye özgü bir yazım şekli bu. Şiirsel. İmgeleri kendine has. Yerine göre ironik. Çokça alegorik.
Tabii oldukça da politik.
‘Politik’ kelimesi bir çeşit oynaklığı çağrıştırmasın. Öykülerin yoğun biçimde siyasi ortama göndermeler yaptığını not etmek için kullandım ‘politik’ nitelemesini.
‘Sıkıyönetici Buhran’ kendisinin rol aldığı destansı bir öyküydü. ‘O Kadar da Uzun Boylu Değil’ daha çok bir tanıklık.
‘Tıraş bitince parodisi başlar’ bir üçüncü fasıl. Satır aralarında bir final neşesi seziyorsunuz.