Suudi Prens Muhammed b. Salman kadınların araba sürebilmesi, peçe takmayabilmesi gibi adımlarla, ‘reform’ gösterileriyle yola çıktı, Batı’da büyük reklam yaptı. Mısır’da darbeyle iktidara gelen Devlet Başkanı General Sissi de Münih Güvenlik Konferansı’nda “dinî retorikte reforma gidilmemesi hem Müslüman ülkelerde hem tüm dünyada acıların kaynağını oluşturuyor” diye konuşarak ‘reformist’ bir görüntü verdi. Papa’nın Körfez ülkelerine yaptığı ziyaret sırasında Mısır’daki Ezher Üniversitesi’nin “Büyük İmam”ı Ahmet el-Tayeb, Papa Francis ile “insani dayanışma bildirisi” yayınladı. . . Reform kılıklı despotizm Bu tür sözlerde, yayımlanan metinlerde bazı doğrular yer almış olabilir ama genelinde, samimiyetten ziyade siyaset, yani kendini meşrulaştırarak güç devşirme çabası ağır basıyor. Suudi Arabistan’da Prens’in neon ışıklarıyla ilan ittiği “reform, ılımlı İslam, kadın hakları” gibi yaldızlı sözlerin altında nasıl bir despotizm yattığını Cemal Kaşıkçı defalarca Washington Post’ta yazmıştı. Mesela 7 Şubat 2018 günlü yazısında, zaten çok sınırlı olan basın ve yayın hürriyetini Prens’in sımsıkı bir kontrol altına aldığına anlatıyor, tutuklu gazetecilerin bırakılmasını istiyor, Prens’in “ancak o zaman reformist sıfatını hak edeceğini” belirtiyordu. Suudi ailesinin akıl almaz servetinin “Suudi halkını rahatsız ettiğini” de yazmıştı.