Etnik (Türk/Kürt), mezhep (alevi/sünni), bölgesel (doğu/batı), ideolojik (sağcı/solcu), sınıfsal (işçi/işveren) vb. akla gelen her farklılığı Türkiye'de kitlelerin çatışma aracı olarak kullanmak isteyenler bunu yıllardır başaramamışlardır. Bundan sonra da başaramayacaklardır.
Siyasi partilerin siyaset rant elde etmek için birbirlerine sınırsız ve sorumsuz bir biçimde ettikleri ithamları da halk ciddiye almıyor!
Türkiye'de bugün gerilim, ötekileştirme, ayrıştırma, kutuplaştırma siyasetin akaryakıtını temin ediyor.
Topluma ayrıştırma yerine birleştirme, parçalama yerine bütünleştirme, ihtilaf yerine uyum, çatışma yerine birlikte çalışma duygusu vermesi gereken siyasiler bunun tam tersini yapıyor.