Adamın birini gördüm yolda. Kim olduğunun, niçin yaşadığının, hangi işi yaptığının ve dahası görünüp görünme isteğinin bulunup bulunmadığına aldırmadan sırtında bir torba gidiyordu. Belki bir vapura yetişecek veya bir otobüse binecekti. Önüne geçip durdursan ve bir soru sorsan aldırıp cevaplayacak halde değildi. Çekil yolumdan der gibiydi, başkalarına değil bir yük gibi gördüğü ayakkabılarına, sanki böyle bakıyordu. Pervasızlık değil de müdanasızlık karakter vasfı gibi akıyordu yüzünde. Durdum. Arkasından baktım. Sırtında taşıdığı çuvala dikkat ettim. Belli ki onu taşımakta zorlanmıyordu.