Olmak, bir insan erdemi olduğu halde imal edilmek bir insan tasarımıdır. Tanrı tarafından insana bağışlanmış bir oluş hakkı vardır. ‘İnsan olmuş olandır’ diyen filozof ise ondaki bu yüksek ontolojiye göz kırpar. Olmak yolunda devreye sokulan her yüce vasıf kaderin de payıyla yaşama neşvesine bürünür. İnsan olduğunu fark ettikçe yücelir. Olanı, bir kapalı sonuç değil kader ile kardeş önü açık bir süreç gibi okumakta yarar var. Yoksa insan da kendi kendisinin bir imalına dönüşebilir. Oluş, açık ve süreklidir çünkü insan sürekli ilerleyişini bu açıklığa borçludur. Elbette her zaman göğünde güneş parlamaz oluşun. Karanlık da çöker yüreklere.