Şaşırıp duruyoruz işte. Ömrümüzün büyük kısmı şaşırmak ve hayret etmekle geçiyor. Nasıl, nasıl olur diyoruz. Oysa dün, daha dün, böyle değildi. Hiç böylesi görülmemişti. Sanki dün öyle olan, öyle olup gelen, kendiliğinden öyleymiş, üzerinde hiçbir kimsenin emeği, niyeti, gayreti, dikkati, rikkati, fikri, hayali yokmuş gibi, şimdi oturuyor, olana hayret ediyor, şaşırıyoruz. İşte, kış gitti. Nicedir kış gitti. Giden kışlar gelmiyor. Ne eski soğuklar, ne eski havalar var.