Tüfek icat oldu mertlik bozuldu’ sözünün çağrışım değeri kadar gerçeği karşılama gücü her vakit ne kadar da canlı. İnsanın insana karşı mesafesinin bozulduğu her durumda dengesizlik ve adaletsizlik mutlaka bulunur. İlkin bunu söyler o söz. Ancak, günlük hayatta karşılaştığımız ve bir türlü arkası kesilmeyen tutum ve davranışları irdelerken mutlaka tarihsel-toplumsal köklere de bakmak gerekir. Her tür bireysel ve kitlesel kabalık yanında vandallığın da göstergelerinden birisi, bir topluluk önünde havaya gelişigüzel silah atmaktır mesela. Özünde zayıflık olan ve karmaşık korkulardan beslenen bu davranışta birey, topluma karşı kendisini mekanik bir düzeneğin çıkardığı sesle ifade eder. Onu maske yapar. Nara, sevinç çığlığı, dindirilemez acı gibi duyguların güç, iktidar ve statünün karşılığına bürünerek bir silahın ağzında patlaması tuhaftır. Ses sesi çekerken, acıdan inleyen birisine koşarken silah atan kişiden uzaklaşırız. Çünkü silah çıkardığı sesten başlayarak insanı her bakımdan tehdit eder, kalbi kalpten soğutur.