'İnsan düşünen bir hayvandır’ nitelemesi bize âdeta düşünmeyi bıraktırmıştır, denebilir. İnsan hep düşünen bir hayvandır; öyleyse insanın ikide bir düşünüyor olma hâline bürünmesi gereksizdir gibi bir sonucu var bu kolaycı hükmün. Oysa insan düşünen bir hayvan değildir, insan düşündükçe ve düşünüyor olduğunu fark ettikçe insandır. Öteki türlü hayvan bile sayamayız onu. İnsanı hayvanlar içinde değil de bütün canlı cansız varlıklar içinde bir varlık olarak görmek daha doğru geliyor bana ayrıca. Bu hâliyle bazen bir taşın hizasında bazen yıldızlara yakın bir yerde görebiliriz onu. Hele çağımız içinde insanın düşünmeye başlaması ve düşünüyor oluşunun ayırdına ermesi için biraz bencilliğinden...