Kim bilir nice insan hangi sıklıkla tekrar edip duruyor çekip gitmek isteğini. Çalıştığı yerden çekip gitmek istiyor mesela. Oturduğu evden. Yaşadığı şehirden, ülkeden ya da içinde bulunduğu insan ilişkilerinden. Bir ağaç göçmen kuş değil ki çekip gitsin. Bir taş akarsu değil ki akıp yürüsün. Her varlıkta var belki çekip gitme isteği. Dürtüsü. Potansiyeli. Sanırız ki bir küme bulut öyle kendiliğinden dağ tepe aşıp çekip gitmektedir. Vakti gelince pat pat dibine düşen atkestanesinde bile var mıdır çekip gitmek? Yoksa bir çıkmaz gibi gözüken hal aslında bütün varlıklarda içkindir de insan mı sadece kendisinin sanır onu. Yine de bilemeyiz buzulların üstünde şenlikle kayıp giden penguenler olumlu birer çekip giden sürüsü müdür? Ya bozulmuş bir bağın ortasında...