Bir sandık dolusu elmaya hiç uzun uzun baktınız mı? Çocukluğumun geçtiği kasabada en az yirmi çeşit elma yetişirdi ve ben isimlerini bir çırpıda sayıverirdim. Amasya, starking, ingiliz, golden, arapkızı, tavşanbaşı, steğmen, ankaragüzeli, altınçekirdek, ak elma, osmanpaşa…, diye başlar ve mutlaka dalda bir’i de unutmazdım. İlk hasat elmalar arasında özel bir yeri vardır bu türün. Amasyaya benzer, sert, sulu ve dayanıklıdır ama gevrek değildir. Şimdiler de Şili’den mi geliyor başka bir ülkeden mi bilmem, rengi kadar, tadı, büyüklüğü, kokusu da yapay ve fabrikasyon tek bir elma var ortalıkta. Ama benim derdim, elma ve meyvecilik değil. Bir sandık dolusu elmadan insanın neler öğrenebileceği. . . *** Dışarıdan bakınca bir sandık amasyanın ne kadar da bir ve benzer olduğunu sanırsınız.