Ama beni asıl kahreden şey ise yetkili kurumların çıldırtan sessizliğiydi.
Önce Ecrin bebek ile kahrolduk.
Henüz hayatının başlangıcında olan küçücük bebeğin başına gelenler vicdanların kaldıracağı türden şeyler değildi.
Bir insan nasıl bu kadar cani ve acımasız olabiliyor anlayabilmiş değilim. Bu gidişle de anlayacak değilim...
Ecrin bebeğin acısını yaşarken başka bir haberle sarsıldık.
Güya kendisine “yazar” diyen ama insanlıktan nasibini almamış, fikirlerinde merhamet yoksunu biri yazdığı ve maalesef yayınlanan kitabında pedofiliyiyani çocuklara yönelik tacizi anlatıyor ama bu anlatış başka bir türlü!
Okuyunca insanın midesini bulandıran, zihnini allak bullak eden ifadeleri nasıl bir insan kaleme alabilir ki?
Daha doğrusu bu fikir ve düşünce yapısını yansıtana insan denebilir mi?
Hadi diyelim ki bu insanlıktan nasibini almamış kişi, ruh hastası böyle bir halt yedi, ya bunu yayınlayan ve basanlara ne demeli?
Yahu siz yayınladığınız kitapları okumaz mısınız?
Okumadıysanız bu bir yanlış ama okuyup da bastıysanız siz de insanlıktan nasibini almamışlar sınıfında yerinizi çoktan almış olmaz mısınız?