Türkiye belki de ilk defa bu kadar geniş boyutta anayasa tartışıyor. Bir süredir sahada anayasa değişikliğini anlatmak üzere milletimizin her kesimiyle, kahvelerde, evlerde, salonlarda, dükkanlarda, sokak ve meydanlarda, üniversitelerde bir araya geliyoruz. Tanıtım broşürleri ilk defa bu kadar çok talep ediliyor. İnsanlar anlamak, anlatmak, konuşmak istiyor.
Bunun çok değerli bir süreç olduğunu düşünüyorum. Millet kendisini nasıl yöneteceği ile ilgili önemli bir reformu sahiplenmiş durumda. Bu da demokrasimiz için büyük bir kazanç. Neden kazanç? Çünkü tepeden aşağı şekillenmiş bir sistem, bu kez millet iradesini esas alarak aşağıdan yukarıya yeniden inşa ediliyor. Kendi elbisemizi kendimiz biçiyor, dikiyoruz.
Bu sürecin demokratik özgüveni artıracağı ortada. Zaten son 15 yıldır, Recep Tayyip Erdoğan’ın liderliğinde “Bu millet, bu devlet adam olmaz” şeklinde bize dayatılan “öğrenilmiş çaresizliği”üzerimizden sıyırıp atıyoruz. Erdoğan’ın liderlik ve söylem tarzının çaresizlik lanetini kırdığını görüyoruz. Nitekim 15 Temmuz’da imkânsız bir işi başararak işgali önlemenin bilinci de bu uyanıştan ve tarihsel kodlarımızdan neşet etmişti.
CHP’nin başını çektiği “Eski Türkiye”nin hayaleti de bir yandan paçalarımızdan bizleri aşağı çekmek için her türlü yola başvuruyor. “Yeter söz milletin!” diyerek iktidar olan Demokrat Parti döneminin de yalanlarla bezenen bir süreçte darbeyle sona erdirilmesinde yine CHP ön plandaydı. 28 Şubat’ta da öyleydi, 27 Nisan muhtıra sürecinde de CHP müesses nizamla, millete karşı geliştirilen gayrimeşru pratiklerin hep içinde oldu.
Şimdi de millet iradesini hükümet sisteminin kalbine doğrudan yerleştiren anayasa değişikliği önlemek için çalışıyor. Hem de her türlü birleşenle hiçbir ilke gözetmeden ortaklığa giderek.