Türkiye'de de son 14 yıllık radikal demokratik hamlelerde neler yaşandığını dün özetledim. Soğan zarını soyarcasına katman katman ilerlendi. Kervan biraz da yolda düzüldü. En nihayetinde tartışma temele indi, “yerlilik ve millîlik” taşına çarptı. Elmas uç kırıldı. “Tabii bu hengamede en büyük hasarı eleştiri kurumu aldı.” Bu yaptığım son tespit doğru değil. Sadece herkesin nedense sorgulamadan alıp kullandığı bir ön varsayım. Türkiye'de hiçbir zaman eleştiri kültürü kurumsallaşmamıştı. (Sadece kahramanlarımız vardı.) Sanki dün Türkiye'de böyle bir değer üretebilmişiz de, son 14 yılda zarar görmüş gibi davranmak yine bir değerin iktidar kavgasında araçsallaştırılmasından ibaret.