Evde kal çağrısına biraz da yaş gereği en sıkı uyanlardan biri
olarak hiç şikayetçi değilim. Sırasını bekleyen kitapları, birikmiş
dosyaları, ayıklanmamış notları elden geçirmek için iyi bir
fırsattı. Ama çok daha önemlisi, koştura koştura yaşadığımız ve
üzerinde durup düşünmediğimiz hayatın nasıl bir mucize olduğunu
fark etmek oldu.
Eminim insanlık bu salgını da atlatacak ancak
"Dünyayı bu hale nasıl getirdik?"
sorgulaması yapılmazsa çok daha vahimiyle karşılaşmak şaşırtıcı
olmayacak. Bunu öngörmek zor değil.
Doğrusu bu gerçeği herkesin fark ettiğinden de emin değilim çünkü
hala siyasi...