İyi Parti milletvekili Yavuz Ağıralioğlu’nun Kemal Kılıçdaroğlu’nun adaylığı ve altılı masanın HDP’den aldığı desteğe karşı çıktığı ama partisinden istifa etmediği konuşması epey makes buldu.
“Seçmenin gazını alıyor” diyenler de oldu Ağıralioğlu için, “milliyetçi reflekslerine döndü” diyenler de, “çok samimi bir çıkış yaptı” diyenler de.
Ben, hitabetini oldum olası çok beğenirim Ağıralioğlu’nun. Zihninin epeydir politik doğrucu bir eksene doğru kaydığını düşünsem de son konuşmasını çok önemsedim. İtirazları da, tespitleri de yerli yerindeydi.
Esasen Ağıralioğlu’nun “bu seçim milliyetçilerin parça parça girdiği son seçim olacak” cümlesini iki türlü okumaktan yanayım.
Birincisi, İyi Parti’nin hakiki ajandası olduğuna zerrece şüphe etmediğim planının bir parçası olabilir. Bana kalırsa Meral Akşener ve İyi Parti yönetimi Kemal Kılıçdaroğlu ya da bir başka ismin Cumhurbaşkanı seçilmesinden çok seçim sonrası İyi Parti’yi “ana muhalefet” yapmaya odaklanmış durumdalar. Eh, bunun için de türlü yöntemleri denediler, deniyorlar. Kemal Kılıçdaroğlu seçilse de seçilmese de “ana muhalefet eksenine oturmak” İyi Parti ve Meral Akşener için gerçekçi ve doğru bir...