Gazetelerde yazamaz hale geldikten sonra, eve çekilip günün dağdağasından uzak, rahat ve keyifli bir emeklilik hayatı yaşamak yerine, eski günlerden daha fazla zamanımı yayın işine vermem gereken bir maceraya atılmış oldum.
Eskiden hafta içerisinde bir-iki gün yazmadığım oluyordu, ameliyat geçirdiğim bir hafta dışında, üç yıldır aksatmadan her gün okur karşısına çıkıyorum.
Neden?
Bu sorunun cevabını ‘Gabo’ lakabıyla bütün Latin Amerika’da tanınan, 1982 Nobel edebiyat ödülünün sahibi Gabriel Garcia Marquez‘in (1927-2014) gazetecilik dönemi yazılarından derlenmiş, yeni çıkan ‘The Scandal of the Century and Other Writings’ adlı kitabında buldum.
Hislerime cevap veren şu satırlarda:
“Biz yazarların neden yazdığı önemli bir soru. Cevap, hem daha melodramatik, hem de daha samimi olarak şudur: Yahudi veya siyah biri olman gibi bir şeydir yazar olmak. Başarı teşvik edicidir, okurların desteği moral verir, ancak bunlar ancak ek ödüller sayılabilir; çünkü iyi yazar eskimiş pabuçlarla her halükarda yazmaya devam edecektir, hatta kitapları satmasa bile. Pek çok erkek ve kadının kendini ölümle sonuçlanabilecek açlığa mahkum etmeleri sosyal çılgınlığını da açıklayıcı bir meslek zararıdır bu; bir şeyler yapmak için, tamamen ciddi olmam gerekirse, herhangi bir amaca hizmet etmek de gerekmeden…”