Fazıl Hüsnü Dağlarca'nın hayatı şiirdi, o yaşadığı çağın en büyük şiir ermişi idi. 1961 yılında ona Vatan Gazetesi'nde köşe yazarlığı önerildi, kabul etti.
Etti ama köşe yazarlığı ve düzyazı ona ters geldi ve dedi ki "Düzyazıda sözcükler öyle fazla ki…"
Bu sözü biraz açalım. Gerçek şiirin dizelerinde fazlalık sözcük olmaz. Ya da şöyle diyelim, bir dizeden bir sözcük çıktığında o dizenin anlamı aynı kalıyorsa, o sözcük fazladır, orada olmamalıdır. İşte Dağlarca Usta, bunu demek istiyordu. Yoksa onun sözcük dağarcığı herkesten çoktu ve kendisi yeni sözcükler türetiyor şiirlerinde kullanıyordu bunları.
Evet köşe yazarlığı iki yıla yakın devam etti Dağlarca'nın. Etti ama o klasik, sıradan, bilindik bir köşe yazarı olmadı, olamadı. Aforizma türünden yazılar yazdı bilgece…
Yapı Kredi Yayınları, Dağlarca'nın bu aforizmalarını kitap haline getirdi "Karşı Düşünce" adıyla.
Bu kitaptan tadımlık aforizmaları aktaracağım sizlere bugün, yerimin yettiği ölçüde: