TAYYİPFOBİ geri çekildi, muhalefet düşmanlığı da geriledi; iktidar-muhalefet ilişkileri yeni dengesini buldu.
Yeni normalimiz işte bu.
Beştepe’deki liderler zirvesinin fotoğrafı şunu söylüyor bana: Ne
Erdoğan eskisi gibi muhalefet sevmez ne de muhalefet eskisi gibi
Erdoğan nefretiyle dolup taşıyor.
Fotoğrafımız hayırlı olsun, çerçeveletip duvarlarınıza
asabilirsiniz.
Yalnız keşke HDP eş genel başkanı Selahattin Demirtaş’a da bir
sandalye ayrılsaydı o oturumda.
Fotoğrafta gördüğüm tek eksik buydu.
***
Gerçi zirvenin ve Bakanlar Kurulu’nun ardından Başbakan Yıldırım,
yeni anayasa çalışmalarında HDP’nin katkılarına da kapıyı açık
bıraktı.
Bu olumlu bir gelişme. Arkasının gelmesi kaydıyla.
Başbakan, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bilgisi ve onayı dışında HDP’ye
aralamış olamaz kapıyı.
Öyleyse baştan başlamak için tarihi bir fırsattır bu. Geçmişte ne
yanlış yapılmışsa onu doğrultmak, ilk düğmeyi doğru iliklemek için
bulunmaz bir fırsat.
Burada HDP’ye çok büyük bir sorumluluk düşüyor.
HDP bu tarihi fırsatı kaçırarak ziyan etmemeli.
Üstüne basa basa uyarma gereği duymam boşuna değil. PKK terör
örgütü, yeniden silahına davranmaya başladı.
HDP sivil siyasete sahip çıkarak inisiyatif almalı, Kandil’dekilere
bunun korkunç bir hata olacağını bildirmeli.
***
Tüm tarafların arayıp da bulamadığı bir eşikteyiz.
Kurulan yeni dengeyi kalıcılaştırmak mümkün.
Fırsat bu fırsattır, bir daha ele geçmez.
Daha çok demokrasi ve daha çok özgürlük isteyen muhalefetle, daha
çok istikrar ve daha çok yetki isteyen iktidar ilk kez birbirine bu
denli yaklaşıyor.
Hem madem iktidar da iradesini bu yönde beyan etti; HDP, dışlanma
alınganlığını bir kenara itip denklemin dışında kalmamalı.